به نقل از «خبرآنلاین»

روزنامه دولت: اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس آرایش سیاسی گرفته اند؛ اصولگرایان با هم دعوا دارند

تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۲۳۱۳۹

روز گذشته در یکی از جدیدترین گمانه‌زنی‌های انتخاباتی، محمدعلی وکیلی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم این احتمال را مطرح کرد که اصلاح‌طلبان با سرلیستی اسحاق جهانگیری (معاون اول دولت حسن روحانی) برای دست‌یافتن به کرسی‌های پارلمان وارد رقابت شوند و در فهرست هم برخی وزرای دولت قبل و بعضی چهره‌های جنجالی مثل آذری‌جهرمی در کنار تعدادی از زنان شناخته شده این جریان حضور داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اشاره وکیلی به سرمایه‌گذاری احتمالی اصلاح‌طلبان بر نقش‌آفرینی انتخاباتی زنان فعال سیاسی در حالی است که به تازگی اعضای جبهه اصلاحات ریاست خود را با اکثریت آراء به آذر منصوری سپردند. انتخابی که اگر چه به باور ناظران با حمایت طیف «تندرو و متمایل به تحریم» اصلاح‌طلبان انجام شد اما معنایی جز آرایش‌ سیاسی گرفتن این جریان سیاسی نداشت. کما اینکه جبهه اصلاحات از زمان تشکیل در اسفندماه 1399 کارویژه‌ای جز سامان دادن به تصمیمات انتخاباتی احزاب اصلاح‌طلب و معدودی موضع‌گیری‌های‌ مناسبتی نداشته است.
با این حساب انتخاب رئیس جدید این تشکل انتخاباتی اصلاح‌طلبان را می‌توان از جهتی به مثابه پاسخ رد ضمنی به نظرات امثال سعید حجاریان دانست. پاسخ به کسانی که اگر چه در سال‌های دور جایگاه نظریه‌پردازی داشتند اما اکنون با بیان سخنان شاذ و طرح شروط غیرمنطقی برای اصلاح‌طلبان نسخه تحریم انتخابات و عبور از حاکمیت می‌پیچند. اما این جریان سیاسی با انتخاب منصوری نه تنها نشان داد تمایل بیشتری به حضور رسانه‌ای دارد که حتی این گمانه را تقویت کرد که قصد دارد با بهره گرفتن از مسائل رخ داده در سال گذشته بر شعارهایی با محوریت مسائل زنان و جوانان مانور بدهد.
اصلاح‌طلبان در حالی به آرایش انتخاباتی و شعارهای خود شکل می‌دهند که جریان رقیب‌شان این روزها بیش از هرچیز استراتژی سکوت رسانه‌ای درباره انتخابات را پیگیری می‌کند. از طرفی دیگر اما پراکندگی و افتراقی در تقابل اطرافیان سید مصطفی میرسلیم، محمدباقر قالیباف و مرتضی آقا تهرانی به عنوان سه سرلیست در فهرست شورای ائتلاف بزرگ اصولگرایان برای انتخابات مجلس یازدهم نمودار شده است. این‌گونه است که مواجهه میرسلیم و قالیباف که پیش‌تر خود را در اتهام‌زنی میرسلیم و شکایت قالیباف نشان داده بود حالا در دعوای توئیتری میان محسن پیرهادی نماینده نزدیک به قالیباف و میرسلیم بازتولید شده است. همان‌طور که بگو مگوی حمید رسایی و مالک شریعتی بر سر مجوز فعالیت داشتن «شانا» (شورای ائتلاف نیروهای انقلاب) و «شریان» (حزب متبوع رسایی) تصویری از افتراق و تقابل در میان بخش‌های دیگری از جریان موسوم به اصولگرایی است.
به این ترتیب گرچه اصلاح‌طلبان برای حضور در انتخابات مجلس با چالش پاسخ به سؤالات بدنه اجتماعی و عبور از نظرات بی‌ربط با واقعیت بعضی چهره‌های رادیکال‌شان مواجه‌اند، اصولگرایان هم چندان رقیب بی‌مشکل و چالشی به حساب نمی‌روند. با اعتنا به این واقعیت که اصلاح‌طلبان با کناره‌گیری محمدرضاعارف به نفع حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 92 و قرار گرفتن در کنار علی لاریجانی اصولگرا در انتخابات مجلس سال 94 وارد بودن‌شان به تاکتیک ائتلاف برای پیروزی را نشان داده‌اند؛ اصولگرایان بر خلاف تصور با انتخابات بدون دست اندازی مواجه نیستند.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1784775

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: اصولگرایان اصلاح طلبان انتخابات مجلس اصلاح طلبان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۲۳۱۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کنایه عباس عبدی به سکوت اصولگرایان درباره مواضع تند مهدی نصیری

عباس عبدی در واکنش به اظهارات جنجال برانگیز مهدی نصیری گفت: مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

به گزارش خبرآنلاین، ادعاهای اخیر مهدی نصیری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی که خواستار آن شده بود اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کنند، با واکنش‌هایی همراه شده است. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند.

عباس عبدی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح طلب، ضمن آنکه تاکید دارد «براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست»، می‌گوید؛ «مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.»

عبدی به سکوت اصولگرایان نیز کنایه می‌زند و می‌گوید؛ «واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند اما…»

مشروح گفتگوی عباس عبدی را بخوانید؛

آقای عبدی! پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد، تحلیل شما چیست؟

واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.

عبور نصیری از منتهی الیه حکومت به منتهی الیه اپوزیسیون به سرعت رخ نداده است

فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.

واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند.

علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آن‌ها عبور نمایند.

درباره‌عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای انتقاد از حجاب اجباری چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.

فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟

ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟

پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرف‌های خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.

براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست

به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟

دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند.

به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست.

فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.